Reizen in vreemde landen zonder bretels

20120528 Maandag Ulaan Bator.

Bram leest het boek “Reizen in vreemde landen” van Jelle Brand Corstius. Daar staat in dat de besluitvorming over de dagelijkse zaken veel langer duurt naarmate dat het gezelschap groter wordt. We proberen dit te vermijden door Fons als reisleider te benomen en ons er verder niet mee te bemoeien. Na een uur heen en weer lopen op het vliegveld om er achter te komen dat de vlucht naar Mongolie waarschijndelijk niet gaat, valt het besluit om een tempeltoer te doen. Ik wil graag een paar bretels kopen. Via gebarentaal kom ik er achter dat zoiets “melpang “heet.

"Waar kan ik bretels kopen?"

"Wat een leuke malloot!" denkt ze zeker.

Ik teken de Koreaanse letters over en iedereen begrijpt het direct. Die Koreanen kunnen echt hun eigen schrift lezen. Ongelofelijk.

Onze vrouwelijke gids heet Ching en spreekt goed Engels. We steken de Brug van 20 km over die het vliegveld met Seoel verbindt. We treffen het want Buddah is vandaag jarig en dat is een Nationale feestdag. Er zijn veel mensen die voor 30$ een lampion gekocht hebben om er een wens aan te hangen. Deze worden ’s avonds naar de hemel gezonden. De wensen voor de doden zijn witte lampions. De geldigheidsduur van de wens is afhankelijk van de hoogte van de donatie. Ik dacht altijd dat de katholieken goed in het collecteren waren, maar de Bhoedisten kunnen er ook wat van. Overigens is 25% van de Koreanen Bhoedist en wel 45% protestant of katholiek.

Het koste enige moeite, maar dan heeft Anton de juiste houding gevonden.

Ching verteld dat de jonge mensen geen enkele belangstelling hebben voor vereniging met Noord Korea. Ze vinden de hongersnood die daar heerst wel een menselijke tragedie, maar verder is er geen binding meer. Ze zijn immers al 70 jaar gescheiden. Als ik haar vertel wat de kosten zijn van de “Wiedervereinigung”van Duitsland, zegt ze resoluut dat er dan nooit een hereniging met Noord Korea komt. Daar is Zuid Korea veel te materialistisch voor. Het gemiddelde loon ligt hier op 2000$ per maand en voor een goede baan bij de grote bedrijven moet je gestudeerd hebben. Dat zijn priveuniversiteiten en die kosten 3000$ per maand. Het grootste bedrijf van Zuid Korea is Samsung en heeft een omzet van 20% van het BNP.

Fons heeft zijn Meindl schoenen al jaren niet meer aangehad. Opeens breekt de hak van de linker schoen af. Volgens Bram gaat de andere nu ook snel. Via Chin komen we bij een schoenmaker die op het vliegveld zit. Voor 50$ wil hij ze wel repareren, maar dat kost wel enige overtuigingskracht. Fons twijfelt aan de kwaliteit, maar hij heeft geen keus, hij heeft geen andere schoenen bij zich.

Gelukkig gaat de vlucht toch, maar het vliegtuig zit boordevol met mensen die gisteravond al naar Mongolie zouden gaan. Dan heeft de vlucht nog een uur vertraging. Zo wordt het wel een lange reis.

Piet zegt dat hij aan Mongolen niets aan vindt. Het is niet duidelijk of hij Nederlandse Mongolen bedoelt of de echte. Hij gaat echter met iedere vrouw die hij tegen komt op de foto.