2012058 Maandag Ulaan Baatar
Piet en Anton zitten nog in hun Nederlandse bioritme en gaan
naar de disco. Fons is het er niet mee eens en probeert ze over te halen om van
dat in zijn ogen onzalige plan af te brengen. Maar alles lijkt dicht. Ze
krijgen de security guard zover dat die eerst alle cafe’s in de buurt verkend
of er nog wat te doen is. De enige die nog open blijkt het Witte Huis te zijn.
Ze bewerken de wacht om met ze mee te gaan. Hij mag niet van de recpetioniste,
maar het perspectief van gratis bier spreekt hem ook wel aan. Ze stappen door
de ijskoude nacht. Het vriest nu 6 graden. In het donker is hier een desolate
toestand. Slecht onderhouden gebouwen, opgebroken trottoirs en nauwelijks
straatverlichting. Ze vinden het toch wel prettig dat die Security Mongool met hun
meeloopt.
Ze komen terecht in een spetterend feest met een live band.
Na een paar pilsjes komt onze Mongool ook los en samen met Anton springt hij de
dansvloer op. Even later schuift een Nederlander bij ons aan met zijn one night
stand oet Isidorushoeve. Het blijkt Martijn te zijn die hier zogenaamd bezig is
met zijn afstudeerproject voor de Hogeschool voor Toerisme in Breda. Donders
mooi um hier ook plat Tweents te konnen kuieren.
Tegen 3 uur kruipen ze met een tevreden gevoel in het harde
bed en slapen ze als een Os. De volgende morgen blijkt Fons nauwelijks geslapen
te hebben. Eigen schuld.
Ik lees enige aan de Stegge trekjes in de reisavonturen!
BeantwoordenVerwijderenMaar ben blij met de invloeden van Fons, hoewel die blijkbaar
niet altijd doorslaggevend zijn.
Hier is Antonie in diepe rouw vanwege het heengaan van
onze goudvissen Pim en Pom... We hebben ze een mooi graf in
de tuin gegeven, waar hij nu geregeld staat te treuren...
Hij vertelt ook aan iedereen dat zijn opa avonturen beleefd en laat het
visitekaartje dan zien